μάρμαρος

μάρμαρος
μάρμαρος
Grammatical information: m.
Meaning: `stone, (piece of) rock' (M 380, ι 499, prob. also E. Ph. 663 [lyr.] and Ar. Ach. 1172 [lyr.]), also appositive (attributive) to πέτρος (Π 735, E. Ph. 1401); `white stone, marble' (Hp., Thphr., Theoc.); also μάρμαρον n. `id.' (Call., late inscr.); also `callosity on the foot of asses' (Hippiatr.).
Compounds: Some compp., e.g. μαρμαρο-φεγγής `gleaming like marble' (Tim. Pers.).
Derivatives: μαρμάρ-ινος (Theoc., inscr.), -εος (inscr., pap., AP) `of marble'; -όεις `gleaming like marble' (S.), -ώδης `marble-like' (Et. Gud.); uncertain μαρμαρικός (ἄσβεστος, PHolm. 25, 19); prob. rather to Μαρμαρική. Further μαρμαρῖτις (πέτρα) `marble-like' (Ph. Byz.); also plantname, `peony, Fumaria' (Ps.-Dsc.; because of the blue-gray colour; Strömberg Pfl.namen 26), also `peony' (Plin., who explains the name from the standing-place; cf. Redard 57 a. 74). μαρμαρ-άριος `marbleworkerer' (inscr.; = Lat. marmorārius). Denom. verb μαρμαρόομαι, -όω `be changed into marble, cover with marble' (Lyc., Hero), with (formally) μαρμάρωσις `callosity' (Hippiatr.); best direct from μάρμαρον, cf. on ἀέτωσις sub αἰετός. -- μαρμαρωσσός `with callosity' (Hippiatr.) from Lat. marmorōsus `id.'.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: The original sense of `stone, rock' prob. with Prellwitz to μάρναμαι (?. Cf. Lat. rumpō : rūpēs); the meaning `marble' from the folketymological connection with μαρμαίρω, μαρμάρεος. How old the veterinary-medicinal meaning `callosity' is, cannot be established; it does not represent in any case an independent development from a supposed "basic meaning" (*hardening' v.t.), but comes rather from `stone' or `marble'. The same development is seen in the lat. LW [loanword] marmor. From Latin came the Westeurop. and Westslavic forms; Ukr. mrámor influenced also by μάρμαρος? Rich lit. in W.-Hofmann s. marmor. P. Mazon prefers a connection with μαρμαίρω; cf. LSJ `a crystalline rock which sparkles'. In any case the formation of the word (-μαρ-ος) remains unclear, which makes Pre-Greek origin probable, so that connection with μάρναμαι must be given up.
See also: -- Weiteres s. μάρναμαι.
Page in Frisk: 2,176-177

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • μάρμαρος — μάρμαρος, ὁ (Α) 1. πέτρα κρυσταλλικής φύσης που αστράφτει στο φως 2. το μάρμαρο 3. έργο, καλλιτέχνημα από μάρμαρο 4. πέτρα τάφου, ταφόπετρα 5. κομμάτια που σπάζουν καθώς κόβεται ή πελεκιέται το μάρμαρο 6. ως επίθ. μάρμαρος, ον αυτός που λάμπει,… …   Dictionary of Greek

  • μάρμαρος — crystalline rock masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μαρμάρους — μάρμαρος crystalline rock masc acc pl μαρμαρόω coat with marble stucco imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μάρμαροι — μάρμαρος crystalline rock masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • καλλιμάρμαρος — η, ο αυτός που έχει κτιστεί με ωραία μάρμαρα («καλλιμάρμαρο στάδιο»). [ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι) * + μάρμαρος (< μάρμαρο), πρβλ. ολο μάρμαρος, πολυ μάρμαρος] …   Dictionary of Greek

  • κηρομάρμαρος — κηρομάρμαρος, ὁ (Μ) συγκολλητική ουσία που χρησιμοποιείται για στεγανοποίηση υδραγωγών αρδευτικών σωλήνων. [ΕΤΥΜΟΛ. < κηρός + μάρμαρος (< μάρμαρον), πρβλ. καλλι μάρμαρος, πολυ μάρμαρος] …   Dictionary of Greek

  • Marble — For other uses, see Marble (disambiguation). Marble …   Wikipedia

  • πυριμάρμαρος — ον, Α αυτός που σπινθηροβολεί όπως η φωτιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι (βλ. λ. πυρ) + μάρμαρος (< μαρμαίρω «λάμπω»), πρβλ. περι μάρμαρος] …   Dictionary of Greek

  • μαρμάρω — μάρμαρον marble neut nom/voc/acc dual μάρμαρον marble neut gen sg (doric aeolic) μάρμαρος crystalline rock masc nom/voc/acc dual μάρμαρος crystalline rock masc gen sg (doric aeolic) μαρμαρόω coat with marble stucco pres imperat act 2nd sg (doric… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • мрамор — Заимств. из цслав. вместо др. русск. мороморъ (Ант. Новгор. 79 (Л.) 15; см. также Шахматов, Очерк 152 и сл.); болг. мрамор, сербохорв. мра̏мо̑р, словен. mramor, чеш., слвц. mramor. Вероятно, заимств. из лат. marmor, возводимого к греч. μάρμαρος… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Marmara Island — Aerial view of the island Marmara is a Turkish island in the Sea of Marmara. It is the largest island in the Sea of Marmara that is the center of Marmara district in Balıkesir Province. Transportation is possible from Istanbul by ship and ferry,… …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”